tension x penat - runsing + x cukup tido / x nak susah kan org = bulan sekarang
arhhh...sebelum nie hidup x susah macam nie kan...sekarang rase penat sgt...dulu keja 16 jam xde masalah pun...sekarang dah tak tahan dah...dah tua ke???ohh...sebelum nie tanggangjawab ala kadar je...tapi sekarang semua kat bahu saya...and sesapa yg gie belajar kat u tue...mase nak enroll mmg byk benda eh nak buat...coz i never been there...hahaha...my sis nak enroll this sat and byknye benda nak buat...and nanti rindu lak kat die even slalu gaduh...and risau nanti die macam mane...boleh terima or not persekitaran baru...new fren...arhh...and the best part tgh semua org penat boleh lak die axcident kan...die bwk moto xde pape tapi adik yg bonceng lak koyak kat tumit...tension...saya tau ramai yg care bout me tapi saya ade sikap yg saya sendiri tak faham...or maybe saya x nak susahkan org...kadang kadang saya ajak kawan keluar nak cerita masalah...tapi bila jumpe je die yg cite masalah die dulu...hahaha...saya selalu x sampai hati nak potong cerita die...at first saya nak nasihat tapi at the end saya lak bagi nasihat...and saya rindu kawan saya...yg jauh dan dekat...x tau kenapa tapi makin hari makin rindu...dan dieorg x ajak saya keluar lagi...x tau kenapa...mungkin saya selalu menyusahkan mereka...hahaha...saya memang selalu susahkan org agaknye...sebab tue hidup saya makin keseorangan...dan mood saya jugak x menentu sekarang...kalo pagi ok tgh ari nak ngamuk je...ptg ok malam rase sayu je...and saya dapat buat kesimpulan sape a good fren or fren with no good...dalam saya senang semua gembira...pergi mane mane saya x kisah...cakap jelah nak kemana saya bawa pergi...balik kerja nak makan satay...saya bawak semua ke pandan...nak seafood saya bawa pergi senibong...bila bayar saya x kisah...saya suke belanja org...nak bayar ke xnak bayar ke saya x kisah...yg penting semua gembira...tapi bile saya susah x semua nak tolong...tapi saya x kisah cume saya kesal...kite dah begitu baik tapi kenapa jadi macam nie...salah saya agaknye...sekarang saya jarang bawak kete...maybe sebab tue xde org nak kuar dgn saya...saya dah jarang pegang kete saya...sbb terlalu banyak kenangan kete saya dgn semua org...mcm mcm kenangan...kete tue saya kene saman...kete tue jugak tayar die pancit bile saya masuk race...kete tue jugak banyak simpan rahsia...gelak ketawa...gossip hangat...kete tue jugak saksi saya marah bila kawan saya kutuk perfume yg saya beli...kete tue jugak saksi saya menangis...kte tue jugak saksi saya lari dari roadblock...hahaha...saya cuba lupakan semua...supaya saya x rase derita...setiap saat saya dalam kete tue membawa saya ke alam lain...saya minta maaf jika saya menyusahkan semua...korang x yah risau saya k...saya x kan susahkan korang lagi...
sekian...saya penat nak balik tido dah...
arhhh...sebelum nie hidup x susah macam nie kan...sekarang rase penat sgt...dulu keja 16 jam xde masalah pun...sekarang dah tak tahan dah...dah tua ke???ohh...sebelum nie tanggangjawab ala kadar je...tapi sekarang semua kat bahu saya...and sesapa yg gie belajar kat u tue...mase nak enroll mmg byk benda eh nak buat...coz i never been there...hahaha...my sis nak enroll this sat and byknye benda nak buat...and nanti rindu lak kat die even slalu gaduh...and risau nanti die macam mane...boleh terima or not persekitaran baru...new fren...arhh...and the best part tgh semua org penat boleh lak die axcident kan...die bwk moto xde pape tapi adik yg bonceng lak koyak kat tumit...tension...saya tau ramai yg care bout me tapi saya ade sikap yg saya sendiri tak faham...or maybe saya x nak susahkan org...kadang kadang saya ajak kawan keluar nak cerita masalah...tapi bila jumpe je die yg cite masalah die dulu...hahaha...saya selalu x sampai hati nak potong cerita die...at first saya nak nasihat tapi at the end saya lak bagi nasihat...and saya rindu kawan saya...yg jauh dan dekat...x tau kenapa tapi makin hari makin rindu...dan dieorg x ajak saya keluar lagi...x tau kenapa...mungkin saya selalu menyusahkan mereka...hahaha...saya memang selalu susahkan org agaknye...sebab tue hidup saya makin keseorangan...dan mood saya jugak x menentu sekarang...kalo pagi ok tgh ari nak ngamuk je...ptg ok malam rase sayu je...and saya dapat buat kesimpulan sape a good fren or fren with no good...dalam saya senang semua gembira...pergi mane mane saya x kisah...cakap jelah nak kemana saya bawa pergi...balik kerja nak makan satay...saya bawak semua ke pandan...nak seafood saya bawa pergi senibong...bila bayar saya x kisah...saya suke belanja org...nak bayar ke xnak bayar ke saya x kisah...yg penting semua gembira...tapi bile saya susah x semua nak tolong...tapi saya x kisah cume saya kesal...kite dah begitu baik tapi kenapa jadi macam nie...salah saya agaknye...sekarang saya jarang bawak kete...maybe sebab tue xde org nak kuar dgn saya...saya dah jarang pegang kete saya...sbb terlalu banyak kenangan kete saya dgn semua org...mcm mcm kenangan...kete tue saya kene saman...kete tue jugak tayar die pancit bile saya masuk race...kete tue jugak banyak simpan rahsia...gelak ketawa...gossip hangat...kete tue jugak saksi saya marah bila kawan saya kutuk perfume yg saya beli...kete tue jugak saksi saya menangis...kte tue jugak saksi saya lari dari roadblock...hahaha...saya cuba lupakan semua...supaya saya x rase derita...setiap saat saya dalam kete tue membawa saya ke alam lain...saya minta maaf jika saya menyusahkan semua...korang x yah risau saya k...saya x kan susahkan korang lagi...
sekian...saya penat nak balik tido dah...
2 comments:
motif?
terase weols ok...
huk...huk...
ok x kaco ko dh...
aku call je smpi abis kredit...
hurm...susahkan runsing2 ni...tak tahu nak kata apa, nak fikir apa, nak buat apa etc...i believe the best way is to get closer to Him...nanti bukakla jalan tu..
Post a Comment